İsveç, milliyetçi asimilasyon politikaları sonucu 18. yüzyıldan 2. Dünya Savaşı’na kadar çokuluslu ve çokdilli bir imparatorluktan önce homojenize bir sanayi ulus-devletine dönüşmüş, soğuk savaş yıllarının tarafsızlık ve göç/sığınma politikaları ile de 1990’ların başına kadar etnik, dilsel ve dinî bir çeşitlenmeye yönelmiştir. İsveç, hâlen Avrupa’da yabancı kökenlilerin oranının ve uyum seviyelerinin en yüksek olduğu ülkeler arasındadır. Ancak, 1980’lerde başlayan ekonomik liberalleşme, Avrupa’nın geri kalanının da içine girdiği demografik yaşlanma ve 1990’dan sonra baş gösteren yabancı düşmanlığı akımları ile İsveç toplumu yeni bir döneme girmiş bulunmaktadır. Bu gelişmeler, ağırlıkla alt sosyal sınıfa mensup olan yabancı ve Türkiye kökenliler için yaşam koşullarını zorlaştırmıştır. Gelir eşitsizliğinde ve işsizlikteki artış, büyük şehirlerdeki İsveçli-yabancı kökenli ayrışması ve okulların idaresinin devletten belediyelere devredilmesi, yabancı kökenlilerin eğitimdeki performansını olumsuz etkilemiştir. Veri mevcut olduğu ölçüde Türkiye kökenlilerin eğitim bakımından durumuna da özel olarak değinilecektir.

Lisans eğitimini Viyana Ekonomi Üniversitesi ile Kanada’da McMaster Üniversitesi’nde ekonomi ve dilbilim dallarında alan Memet Aktürk Drake, daha sonra University College London’da dilbilim ve Stockholm Üniversitesi’nde ikidillilik araştırmaları dallarında iki yüksek lisans derecesi almıştır. 2003’ten beri Stockholm’de yaşayan Memet Aktürk Drake, İsveç-Türk Üniversiteliler Derneği ve İsveç-Türk İşçi Dernekleri Federasyonu’nun yönetim kurullarında da görev yapmış ve hâlen Stockholm Üniversitesi’ne bağlı Centre for Research on Bilingualism’de Türkçe’ye giren yabancı kökenli sözcüklerin telaffuzu üzerine doktora tezini yazmaktadır.